Je weet hoe regering werkt, nu nog moed vinden zonder verder te gaan

Dat is een vraag die ik onder bijna ieder Facebook of Twitter-bericht kan zetten:”Wat ga jij er aan doen?” Ondertussen denk ik, je kunt het, gebruik je inventiviteit, laat je geen angst aanpraten door het media circus, dat dagelijks alleen maar negatieve shit over je uitstort.

Ok, je ziet dat het mis gaat met het kabinet. Rutte III heeft geen visie, laat zich aan de kant zetten door wat lobbyisten van Unilever, Shell, e.d. en schaft eventjes de dividendbelasting af, hop een streep door 1,4 miljard. Je kunt toch moeilijk vertrouwen hebben in dergelijke zwakke figuren.

Ok, je ziet dat het misgaat met het milieu als 75% van de insecten sterft en daardoor het voedsel van vogels en zoogdieren verdwijnt. Je vraagt je af hoe lang het duurt voordat wij evenmin nog te eten hebben.

Ok, je hebt door dat de regering niet opkomt voor de belangen van ‘het volk’. Van een democratie mag je minimaal verwachten dat de overheid doet wat het volk wil. Je ziet dat het met de meeste mensen financieel belabbert gaat. Iedereen weet dat de meerderheid van de kiezers nooit voor armoede is. Blijkbaar behartigt de regering de belangen van de rijken, regels zijn bedoeld om de rijkdom bij de Happy Few te houden.

Ok, binnen EU verband is afgesproken dat de arbeidskosten omlaag moeten sinds 2008. Je hebt gemerkt dat dit beleid in ieder Europees land is ingevoerd. Je snapt dat in NL de lonen laag kunnen worden gehouden doordat er een overschot aan arbeidskrachten is en dat een tekort gemakkelijk kan worden aangevuld met werkers uit de andere Europese landen.

Goed dan nu aan de slag.

Helaas stokt het hier. Nadat de ontevredenheid is uitgesproken staat de wagen stil. Mensen geloven niet dat zij de macht van de overheid die als een vochtige doek over hun mond ligt en hen de adem beneemt kunnen breken. Ze geloven niet dat zij er iets aan kunnen veranderen.

De media inspanningen van de afgelopen decennia samen met de hersenspoeling door met name films en tv series hebben ons doen geloven dat we niet zonder een overheid kunnen. Boeven worden altijd gevangen door de politie of slimme detectives en als ze er mee wegkomen is daar de geheime dienst waar niemand omheen kan. Hun oppermacht wordt alom geaccepteerd. Ook het onderwijs heeft zijn bijdrage hieraan geleverd. Vertel de geschiedenis van de overwinnaars en je ziet steeds dezelfde kliek machthebbers terugkeren. Het maakt dus eigenlijk niet uit of er een revolutie of opstand is geweest, uiteindelijk trekken dezelfde bazen de kar weer. En als de overheid verliest, ontstaat er altijd chaos. Geen film die goed afloopt zonder de inzet van een krachtig heerser!

Foto 123rf.com

Is het dan zo verwonderlijk dat mensen niet geloven dat het echt kan veranderen en daarom niet verder komen dan klagen of protesteren? Zijn er nog mensen die durven geloven in een toekomst die voor iedere wereldbewoner gelukkig kan zijn? Ja, ik ben er zo een.

Ik ben ervan overtuigd. Daarvoor is het wel nodig het geloof de macht van de overheid naast je neer te leggen. Er is geen enkele overheid die kan functioneren, rotzooien, oplichten, frauderen of oorlog voeren zonder dat de bevolking meewerkt. De bevolking is de spil waar het om draait. Als miljarden mensen zeggen het is klaar, we hebben genoeg van het toneelstukje dat democratie heet, dan kan de regering direct naar huis.

Met andere woorden je moet niet meer geloven dat je afhankelijk bent van de overheid. Hou ook op te geloven dat de overheid het beter kan. Want waarom zouden zij opeens iets beter kunnen dan de doorsnee burger. Regeerders zijn geen supermensen, zij falen even hard als ieder ander, alleen zij komen hiermee ongestraft weg. De afrekening volgt na vier jaar en dan bespelen zij de burgers dermate handig dat de grootste klungels opnieuw vier jaar krijgen om hun wanbeleid voort te zetten. (kijk naar de opeenvolgende kabinetten Rutte)

Je moet moed vinden.

Weet je waar je de moed vandaan kunt halen, waaruit je die kan putten?
Kijk naar de jongeren die nog wel tegen misbruik vechten. Kijk naar de doeners, die niet roepen of klagen, maar in actie komen!

Kijk naar het grensgebied van NL met Duitsland, bezoek de bruinkoolafgravingen, waar activisten zich in boomhutten hebben verscholen om de slopers van de energie maatschappij RWE tegen te houden en onze aandacht te vragen voor de sloop van natuur en vervuiling van ons milieu.

Kijk naar Banksy, die de onderdrukking van de Palestijnen aan de kaak stelt door een kunsthotel te openen op een paar meter afstand van de muur die Palestijnen scheidt van Israël en hen eigenlijk opsluit.

Kijk naar de activisten van Ende Gelaende die zich groepsgewijs met duizenden tegelijk afgelopen weekend naar het gapende gat van de bruinkoolmijnen liepen, geïntimideerd door politie, maar onvermoeibaar met het duidelijk maken van hun punt: met de mond belijdt de Duitse regering dat ze zorgen voor het milieu, maar ondertussen zijn ze de zesde grootste CO2 vervuiler van onze aarde.

Kijk naar het geweldloze inzet van de Catalanen voor zelfstandigheid, die de regering van Spanje niet meer zien zitten. Heb je gezien hoe emotioneel zij hun wens naar onafhankelijkheid beleven? Let ook op hoe voorzichtig zij te werk gaan. Helaas ontbrak hen de moed om daadwerkelijk de onafhankelijkheid door te zetten. Ze wachten zelfs op acties uit Madrid, als een hond op zijn baas.

Maar hou alsjeblieft op met te wijzen naar de overheid die het allemaal beter moet gaan doen. Ik heb al talrijke verkiezingen meegemaakt en ook talloze beloftes even zoveel keer zien breken. Ze misleiden de kiezers. Onophoudelijk. Stop met geloven in een zorgzame overheid, deze bestaat helemaal niet en zal er ook niet komen. Help meebouwen aan een nieuw systeem, met kiezers die het meeste zelf doen en de rest jaar voor jaar delegeren aan mensen die dit tijdelijk gaan besturen, in gemeentelijk verband, maar stop met een overmachtige centrale overheid. (Lees hoe dit praktisch mogelijk is in Wanneer bevrijden we Amsterdam?)

Rob Vellekoop, 11 november 2017