Dikke zwarte rookwolken onttrekken de meeste demonstranten aan het oog van Israëlische scherpschutters. Een rapper zingt tussen vreedzaam demonstrerende mensen op 6 april zijn lied. Een drone toont een eindeloze sliert demonstrerende Palestijnen die ondanks de Israëlische gewelddaden toch weer terugkomen aan de grens van Gaza met Israël om te demonstreren, als enig recht dat ze nog lijken te hebben. Na 70 jaar bezetting willen Palestijnen terugkeren naar hun land, waarop zij volgens een VN-resolutie ook recht hebben.
Vorige week op 30 maart tijdens de start van de Mars van de Grote Terugkeer, vermoorden Israëlische scherpschutters 17 mensen en verwonden er meer dan 1000. Om dit te voorkomen worden op 6 april rubber banden verbrand. (helaas vallen er die dag toch weer doden en veel gewonden).
Het is een bizar schouwspel, demonstrerende mensen achter enorme zwarte wolken. Ze weten dat ze vermoord kunnen worden doordat de Israëlisch aan de grens met scherp op hen schieten. Toch wandelen ze vreedzaam in lange slierten op enige afstand langs de afscheiding met hekken, vrouwen, kinderen, jongeren en ouderen. Op 30 maart vielen meer dan 1000 gewonden. Toch vervolgen zij hun weg, of bouwen hun tentenkamp langs de levensgevaarlijke grens. Hoe wanhopig of hoe moedig kan een mens zijn? Iets van de emoties van de demonstrerende Palestijnen verwoordt deze McGaza in zijn lied. Te midden van zijn protesterende lotgenoten, zingt hij onder andere
Israël dacht dat als ze ons doden, ons bestaan zou eindigen
Als ze de muur bewaken, keren we dan niet terug?
We willen terugkeren
Zelfs als ze de muur hebben gebouwd en soldaten opgesteld
De beloofde dag komt
geconfronteerd met de banden
met de rook van de brandende banden
Ik wordt aangemoedigd
Of ze nu met mij of met jou meegaan
Ik keer terug naar mijn land
We keren terug zelfs al kost het vele tientallen jaren.
De Mars start op 30 maart Land Dag en eindigt op 15 mei, Nakba, de dag van de catastrofe.
Land Dag is de dag van waarop in 1976 zes mensen worden gedood door Israël tijdens protesten tegen het annexeren van land in Galilea.
Nakba is de herinnering aan de catastrofe in mei 1948 waarbij Palestijnen moeten vluchten, uit hun huizen worden gezet en onteigend door de Israëlisch.
Met deze Mars van de Grote Terugkeer herinneren zij in Gaza de wereld eraan dat Palestijnse vluchtelingen het recht hebben terug te keren naar hun huizen en recht op compensatie voor de geleden schade. Dit is vastgelegd in VN resolutie 194.
“The United Nations General Assembly adopts resolution 194 (III), resolving that “refugees wishing to return to their homes and live at peace with their neighbours should be permitted to do so at the earliest practicable date, and that compensation should be paid for the property of those choosing not to return and for loss of or damage to property which, under principles of international law or equity, should be made good by the Governments or authorities responsible.”
Ondanks een overmacht van wapens en geweld, dat de bevolking van Gaza en de Jordaanoever tegenover zich vindt blijven zij opkomen voor hun rechten. Zeventig jaar nadat hen een groot onrecht is aangedaan geven zij niet op voor rechtvaardigheid te strijden, omdat zij nog iedere dag een bezetter tegenover zich vinden.
Rob Vellekoop, 13 april 2018
