Ik zal nooit die blik vergeten die ik in haar ogen zag. Het was alsof alles samenviel in dat ene moment. Het leek op een verstild filmbeeld. Zonder geluid, maar alles zeggend. Zonder aanraking, terwijl het alles in beweging bracht. Het zette mijn leven op zijn kop, ook al wilde ik er niet direct aan toegeven.

Een dergelijke verbinding voelen met iemand is bijzonder. Eigenlijk onmogelijk, vond ik, totdat ik er zelf tegenaan liep. Al duurde het maar even. Heel kort. Het was een onvergetelijk moment, dat ik nooit zal vergeten.

Toen voelde ik echte verbinding met iemand.

Ik hoef er geen definitie op te plakken. Ik denk dat iedereen weet waarover ik het heb.

Sta eens stil bij jezelf. Heb jij ooit ook een dergelijke ervaring gehad? Ga eens na of die connectie nog steeds bestaat. Voel jij hem nog of is deze verdwenen? Of ben je hem misschien vergeten?

Is de herinnering nog even sterk als de ervaring van toen?

Als je ervan uitgaat dat alles in 1 moment, NU, plaatsvindt en dat we kunnen intunen op iedere denkbare ervaring, dan kan je deze herinnering iedere keer oproepen zoals deze exact was. Je kunt hem dus keer op keer opnieuw ervaren.

Dat is de fantastische kracht van ieder van ons. Zeg maar van iedere ziel. Waarom zouden we ons dergelijke mogelijkheden ontzeggen, enkel door te geloven dat het verleden voorbij is en de toekomst nog moet komen.

Volgens Bashar en anderen beperken we ons leven drastisch. We perken het in met ons ‘belief system’. Maar ook met regels, normen en waarden die vorige generaties voor ons bedacht hebben. Zo remmen we ons af in de meest wonderlijke gave: creativiteit en fantasie. Dat zijn eigenschappen waarmee we schoonheid kunnen creëren.

Laat je niet afremmen. Beperk jezelf niet. Zet jezelf open voor schoonheid. Voor verbindingen die je echt raken.