Galerij der Moedigen: joods professor rekent af met Israël

Voordat Norman Finkelstein deze opzienbarende aanvaring met een joodse studente heeft, neemt hij het talloze keren op tegen wat hij noemt het misbruik van de tranen van de Holocaust. Hij schrijft onder andere boeken over de ‘Holocaust industrie’ en over ‘Gaza’ (in 2018), die veel stof doen opwaaien. Hij neemt nadrukkelijk stelling tegen Israël. Hij doet iets wat heel veel mensen niet durven omdat zij dan het risico lopen van antisemitisme te worden beschuldigd. Hij betaalt een hoge prijs voor zijn moed.

 

Letterlijke tekst:

Studente in tranen:
“Tijdens uw speech maakte u veel verwijzingen naar joodse mensen en ook naar bepaalde mensen, in het bijzonder de nazi’s, in uw publiek. Dat is uiterst beledigend als bepaalde mensen Duits zijn en ook heel beledigend naar mensen die leden onder het nazi regime.”

Finkelstein:
“Ik heb daar geen respect meer voor zo langzamerhand. Ik doe dat niet meer en ik heb ook geen respect meer voor de krokodillentranen.
Ik hou er niet van voor een publiek de Holocaust kaart te spelen, maar ik voel me er nu verplicht toe. Mijn overleden vader zat in Auschwitz, mijn overleden moeder zat ook in een concentratiekamp. Ieder familielid van zowel vaders als moeders kant werden vernietigd. Mijn beide ouders waren er bij tijdens de opstand in het getto van Warschau.
En het is precies vanwege die lessen die mijn ouders mij en mijn broers en zusters leerden, dat ik niet zal zwijgen, terwijl Israël misdaden begaat tegen de Palestijnen.
Ik vind niets verwerpelijker dan het gebruiken van hun lijden en hun martelaarschap voor deze zaak om te rechtvaardigen de marteling, beestachtigheden en de verwoesting van huizen wat Israël dagelijks doet ten opzichte van de Palestijnen. Dus ik weiger nog langer geïntimideerd te worden of door tranen beïnvloed. Als jullie een hart zouden hebben, dan zouden jullie huilen om de Palestijnen.”

Finkelstein is professor in de politicologie vanaf 1978 tot 2008. Vanaf 1978 werkt hij als docent/hoogleraar/bijzonder hoogleraar aan verschillende universiteiten o.a. aan de Princeton Universiteit. Aan deze universiteit ontwikkelt hij zijn eerste theorie over het zionisme en wat hij noemt de Holocaust-industrie. Vanaf 1998 geeft Finkelstein les aan de DePaul Universiteit van Chicago. Zijn tienjarige aanstelling wordt op 8 juni 2007 niet omgezet in een permanente aanstelling. Dit is de DePaul Universiteit aanvankelijk wel van plan, maar men ziet er vervolgens van af. Volgens Finkelstein gebeurt dit onder invloed van een haatcampagne van zijn tegenstanders. Hij is immers fervent tegenstander van de in zijn ogen onmenselijke praktijken van de Israëlisch tegen over de Palestijnen in met name Gaza.

Holocaust Industrie (2000)

Finkelstein heeft een controversieel boek geschreven. In de New York Times is dit boek vergeleken met de Protocollen van de wijzen van Zion. De Nederlandse schrijver Leon de Winter verwijst de auteur in Der Spiegel naar de therapeut.

Over zijn boek ‘Holocaust Industry’ schrijft Finkelstein tien jaar na publicatie dat het niet alleen verontwaardiging veroorzaakte in de Joodse-Israëlische gemeenschap, maar ook het begin van het einde van zijn academische carrière. Hierin beschrijft hij twee belangrijke thema’s:
op welke manier Amerikaanse joodse organisaties, instellingen en personen de Nazi holocaust gebruiken om Israël af te schermen tegen kritiek en hoe Europa wordt afgeperst.

Hij schrijft in zijn inleiding:”De Holocaust is zonder meer een onmisbaar ideologisch wapen gebleken. Door het in stelling te brengen heeft een van de meest geduchte militaire machten ter wereld, met een verschrikkelijke staat van dienst wat de mensenrechten betreft, zich opgeworpen als een ‘slachtofferstaat’; en evenzo heeft de meest succesvolle etnische groep in de Verenigde Staten zich de slachtofferstatus toegeëigend.”

De auteur richt – mede ter nagedachtenis aan zijn ouders, overlevers van Majdanek en Auchwitz – zich op de vulgarisatie van de holocaust, op de kitsch en oplichterij in geschiedschrijving en literatuur, en op het afpersen door Amerikaanse joodse organisaties van Europese instellingen, uit naam van de behoeftige slachtoffers die er vaak genoeg geen cent van zouden zien. Het is een ontleding van hoe het zover heeft kunnen komen.

Volgens Finkelstein ligt het begin van de Holocaust-industrie bij de Zesdaagse Oorlog (1967) tussen Israël en de Arabische landen. daarvoor speelde Israël in de Midden-Oostenpolitiek van de VS niet zo’n grote rol, maar de fenomenale zege van de joodse staat op de Arabische overmacht maakte het tot een aantrekkelijke bondgenoot van de in de ban van Koude Oorlog verkerende VS. Deze politieke ommezwaai creëerde enorme mogelijkheden voor de Amerikaanse joodse organisaties, die hun nieuwe status versterkten met een op de herinnering aan de holocaust gebaseerde morele superioriteit. Dit markeerde het begin van de verwording van de herinnering aan de holocaust.

Let op hij ontkent dus niet het bestaan van de Holocaust, zoals critici beweren, maar hij signaleert het misbruik ervan!

Download het boek in de Nederlandse vertaling hier.

Gaza (2008)

Finkelstein schrijft over dit boek zelf

Gaza is een van de dichtst bevolkte gebieden ter wereld. Twee derde van de inwoners zijn vluchtelingen.en meer dan de helft van de bevolking is jonger dan 18. Sinds Israel Gaza bezet in 1967, heeft het systematisch de economie terug ontwikkeld. Nadat Hamas de democratische verkiezingen van 2006 heeft gewonnen, heeft Israël de blokkade van Gaza geïntensiveerd, en nadat Hamas het bestuur over het gebied in 2007 heeft geconsolideerd, heeft Israel de grip van zijn illegale belegering vergroot met een knoop. Ondertussen heeft Israël niet minder dan acht militaire operaties tegen Gaza uitgevoerd— die zijn toppunt bereikt Operatie Cast Lead in 2008–9 en Operatie Protective Edge in 2014—met achterlating van drie miljoen ton puin. Recente VN rapporten voorspellen dat Gaza onbewoonbaar zal zijn in 2020.

Norman G. Finkelstein schrijft dat hoewel Israël de blokkade en gewelddadige aanvallen rechtvaardigt in de naam van zelfverdediging, deze acties cynische exercities zijn van brute kracht tegen een weerloze bevolking. Gebaseerd op honderden mensen rechten rapporten, onderzoekt het boek veelsoortige overtredingen van het Internationale Recht die Israël begaat tijdens operaties en gedurende de langdurige bezetting van Gaza. Het is een monument voor Gaza’s martelaarschap en een verschroeiende beschuldiging tegen hun kwelgeesten.

Rob Vellekoop, 10 augustus 2018