Het ‘Veense’ sociaal, mentaal en moreel ‘terrorisme’ Beste Afvalligen,

Op dinsdag 11 juni is het de 1e avond van het behandelen van de gemeentelijke kadernota voor de jaren 2020-2023. Deze startavond is met de mogelijkheid van inspreken voor de Veense Burgers en voor professionals van organisaties. Er is gekozen voor een nieuwe soepele opzet. Drie bewoners hebben de moed en lef om hun ervaringen binnen het sociaal domein toe te lichten. Het is muisstil als hun verhalen de zaal doorklieven.

Bureaucratisch, ontschotten, trouwe mantelzorger die wegvallen, onder de ondergrens, maximale transparantie, juridische procedures, armoedeval alles komt langs, één mevrouw doet zelfs een beroep op een menswaardig bestaan. De verhalen zijn schrijnend en het zijn drie verhalen maar, hoeveel anderen zijn er nog of hoeveel zijn er al helemaal afgehaakt.

Na de pauze is er voor verdere discussie, voor het in gesprek gaan met de bewoners en de aanwezigen van de publieke tribune, een statafel geplaatst in het midden van de raadzaal. Helaas er gaat niemand van de raadsleden of college omheen staan. De burgemeester is in geen velden of wegen meer te bekennen, de wethouder van werk en armoede gaat snel bij de tafel van cultuur buiten de raadzaal staan en de rest klit samen in de traditionele groepjes tegen de randen van de raadzaal.

Juist bij dit moeilijke dossier mag je verwachten dat raad en college het aandurft om echt in gesprek te gaan en echt te luisteren, maar naar het midden van de raadzaal komen, ho maar, no way.

In het raadsprogramma zijn drie pijlers opgenomen voor de bestuursstijl:
• het besturen van de gemeente (dualisme, een open en onbevangen bestuursstijl en – cultuur);
• de Veenendaalse inwoners en samenleving, met herkenbare communicatie en vooral ook proactieve dienstverlening;
• een professionele en ook innovatieve organisatie.

Deze pijlers waren ook in geen velden of wegen te bekennen. Het staat natuurlijk wel mooi op papier maar als de woorden hol en ledig zijn, kunnen ze beter door de papierversnipperaar.

Wat pijnlijk duidelijk werd is, dat achter de drie verhalen de angst zit voor wat gebeurt er als er nog vaker en meer gekort gaat worden, wat pijnlijk duidelijk werd is dat zoals Montesquieu al aangaf is dat regeren op basis van angst creëren het principe is van despotisme en wie angst zaait, zal onvrede oogsten, achterdocht en opstandigheid en zijn eigen ondergang bewerkstelligen, dat werd pijnlijk duidelijk.

De noodzaak voor de #meevolutie werd ook weer eens krachtig duidelijk. Op vele manieren heb ik oplossingsrichtingen aangedragen om wel, juist ook voor al die sociaal zwakkeren, nieuwe lonkende perspectieven mede te creëren. De #meevolutie is actief, niet met nota’s of kaders, maar met visie, ambitie en inhoud en radicale transparantie,

Dank voor uw aandacht, Sjoerd Hania Juni 2019 Veenendaal.