In het zuidoosten van India ligt de internationale vrije gemeenschap Auroville, een gebied van twintig vierkante kilometer met zo’n drieduizend inwoners. Auroville is iets ouder dan vijftig jaar en gedijt nog steeds als “de stad waar mannen en vrouwen kunnen leven in harmonie”. Klopt het beeld of is het verhaal mooier dan de werkelijkheid?
Drew Binsky is een reisverslaggever. Hij heeft naar eigen zeggen al meer dan 150 landen bezocht. Auroville bekijkt hij enkele weken geleden. En hij komt met een waanzinnig positief verhaal terug. Er zijn geen wetten in de vrijplaats, er is geen racisme en geen godsdienst. In 1968 is het opgericht door een Francaise Mira Alfassa. Het gebied is twintig kilometer groot en verdeeld over vijf dorpen. Volgens Drew wonen er drieduizend mensen uit meer dan 50 landen.
Het aardige is dat er geen geld is. De bewoners betalen elkaar door hun nummer te noemen. Zij verdienen trouwens allemaal even veel, namelijk 12.000 Rupees, wat 170 Amerikaanse Dollars aan waarde heeft. Naast dit basisinkomen ontvangen ze een lunch, zijn ze verzekerd voor ziektekosten en is de scholing voor de kinderen gratis.
Auroville ontvangt geld voor haar voortbestaan van UNESCO, de VN, India en maandelijkse bijdragen van de Aurovillianen. Van iedere commerciële activiteit die een inkomen genereert dragen zij een derde af aan de gemeenschap.
De gemeenschap heeft een medisch centrum, een sportcentrum en scholen, restaurants en cafés. En de Matrimandir, zie foto, een plaats voor meditatie.
Bij afwezigheid van een regering bestaat Auroville uit spontane zelfgeformeerde comités die losjes de zaak runnen: Huisvesting, Arbeid, Vrouwen Veiligheidsgroep, Fondsen en Bezitsbeheer, Toegang, Internationaal, Groene Groep, Diensten. Daaronder zijn sub-comités, raden, start-ups and privé groepen, vrijwilligers, en bezoekers.
In This Amazing City People Live Without Politics, No Religion And No Money
Toch komen er ook minder positieve geluiden uit deze idyllische vrijplaats.
Volgens Slate was de oorspronkelijke bedoeling om hier 50.000 mensen te laten wonen. Het zou een uithangbord moeten worden voor de hoogste idealen van India. Helaas zijn er de afgelopen jaren wel wat problemen geweest, maar hoe kan het ook anders. Niets is perfect, dus waarom Auroville wel?
Zo zijn er enkele roofovervallen en gevallen van aanranding door inwoners uit de lokale plaatsen rond de vrijplaats. Zelfs gevallen van verkrachting, zelfdoding en moord. Auroville heeft 32 ingangen en geen hekken. Met name vrouwen in hun eentje zijn kwetsbaar. Ondertussen zijn er wel een aantal bewakers aangenomen.
Om Aurovilliaan te worden kom je op een wachtlijst, waarbij je gedurende twee jaar moet bewijzen dat zelfvoorzienend bent en toegewijd aan de zaak. In die tijd mogen kandidaten de vrijstaat niet verlaten en moeten ze gratis werken als een bijdrage aan de gemeenschap. Na deze periode bekijkt een kleine groep Aurovillianen of ze vaste inwoner kunnen worden. De kandidatenwachtlijst schijnt lang te zijn door het tekort aan woningen.
Je kunt Auroville vrij bezoeken. Lees hier de tips. Er zijn tal van mogelijkheden om hier kort te verblijven.
Rob Vellekoop, 7 februari 2019
Mijn oom was daar ook geweest en had geen heimwee?