Ware redenen van onlusten in Chili

123rf / Landkaart Chili

Chili wordt door de regeerders van dit land graag voorgesteld als de groeiparel van Latijns-Amerika. Op dezelfde manier zoals Rutte opschept over de groei van Nederland. Net als hier is er echter een hele kleine groep van inwoners die profiteren, de rest heeft uitzicht op toenemende armoede.

Hoe kan het toch, dat een regering zijn bevolking uitmelkt tot het randje en vervolgens de soldaten op de demonstranten afstuurt wanneer ze in opstand komen tegen hun naderende ondergang? Achtergronden van de onlusten in de Andes republiek.

De opstand van de getergde Chileense bevolking afdoen met onvrede over een tariefverhoging van openbaar vervoer is ronduit een leugen. Ook de schrijnende ongelijkheid van het land is reden genoeg om hun wanhoop te uiten.

We moeten wat dieper graven. Laten we eerst alle grieven van de bevolking op een rijtje zetten.

Wat is er mis?

1.  diepe ongelijkheid
De rijkste 1% van de bevolking verdient 33% van het totale inkomen (in NL is dat 6%). Volgens de OECD Economic Survey eind 2015 is Chili het meest ongelijke land.
Qua vermogen bezit de rijkste 1% in het Andes land 26,5%. Bijna 30% van de bevolking leeft in armoede.

2. lonen
De helft van de werknemers krijgt minder dan 570 dollar, terwijl de kosten van levensonderhoud op het niveau van Westerse landen ligt.

3. kosten basisvoorzieningen
Door de privatisering van elektriciteit en water zijn deze kosten gestegen. In 10 jaar tijd stijgen de woonlasten met 150%, terwijl de lonen met 25% stijgen. Slechts 15 procent van de werknemers zijn aangesloten bij een vakbond en onderhandelen over lonen kan alleen op ondernemingsniveau.

4. huishoudschulden
Een gemiddeld huishouden kan niet rondkomen van het inkomen en moet bijlenen, hierdoor heeft 81% schulden waarvan 4,4 miljoen hun schulden niet kunnen afbetalen.

5. armoede onder ouderen
Zo’n 40% van de ouderen leeft in armoede door een zwaar ontoereikend pensioen,

Bron: cronicadigital

Opstand

De onrust in Chili duurt al meer dan 9 dagen. Afgelopen vrijdag is het hoogtepunt wanneer er meer dan 1 miljoen mensen tegen president Piñera de straat op gaan. Dit is sinds de invoering van de democratie in het land niet meer gebeurd.

Ondanks de gevaren die de demonstranten lopen doordat de noodtoestand is afgekondigd in Santiago, Valparaíso, La Serena Coquimbo, Concepción en andere steden. Tot de tanden bewapende militairen en tanks beheersen het straatbeeld, alsof Chileense generaals opnieuw de macht hebben gegrepen.

De beelden van geweld die de wereld over gaan, doen de herinneringen aan de ‘interne oorlog’ van 1973 tot 1990 herleven: verdwijningen, gemartelde gevangenen, honderdduizenden ballingen, de staat van terrorisme, vervolging en willekeur, werkloosheid, honger.

Een eerste balans van deze ‘interne oorlog’ spreekt van acht doden, bij branden van twee supermarkten, die volgens getuigen ‘verdacht’ plaatsvonden toen de vestigingen urenlang zonder politiebescherming werden achtergelaten en met de deuren open waar ze gebruik van maakten van de gelegenheid. Aan de andere kant, in de vroege uren van zondag 20 oktober, schoot een militaire patrouille twee mensen dood, die werden overgebracht naar welzijnscentra.

Aftreden

Ondertussen heeft de Chileense president Piñera het ontslag van de regering aangekondigd. Het Chileense leger kondigt de opheffing van de avondklok aan. Het is maar de vraag of de woedende bevolking hierdoor rustiger zal worden.

Rob Vellekoop, 27 oktober 2019

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.