Tijdens het tv-programma van Umberto Tan doet een deurwaarder zijn beklag over een groeiend aantal mensen dat hun belasting niet meer willen betalen. Hij verwijst daarbij beschuldigend naar ‘onafhankelijken’ en ‘soevereinen’. Er is veel kritiek over deze groeiende groep mensen, maar geen van hen krijgt de gelegenheid om hun actie toe te lichten. Daarom vroegen we Johan Peter Teunissen om commentaar.

‘Wij financieren destructie’

Ik vroeg JP om commentaar omdat hij al vele jaren zeer actief bezig is met het gedachtegoed van vrije mensen.

Johan Peter geeft aan dat er heel veel mensen zijn die hun belastingen niet meer betalen omdat ze doorhebben door (zelf)studie dat het belastinggeld een wettelijke achtergrond mist en er geen goede reden voor is om dit op te eisen. Dit ondanks ‘de programma’s’ die zeggen dat het goed is.

Het geld komt namelijk steeds bij destructieve doelen terecht: bijvoorbeeld bij oorlogen, ziekmakende producten van de farmaceutische industrie. Het belastinggeld wordt niet besteed aan dienstbaarheid maar de samenleving, maar juist tegen het belang ervan in. Wij financieren onze destructie!

Op het moment dat je dit inziet gaat je geweten spreken. Je bent natuurlijk bereid een bijdrage te leveren, aldus Teunissen, van op zijn minst tien procent (de Bijbelse tienden) en dit zou genoeg moeten zijn voor een integer bestuur.

Bewust

Volgens JP maakt de overheid zich niet alleen zorgen over niet-belastingbetalers maar sowieso over de bevolking die niet meer in haar gelooft. De covid-hoax heeft ertoe bijgedragen een grotere groep bewust te maken. Met 80 procent meelopers dacht de overheid de overige 20 procent er wel onder te kunnen houden. Johan Peter zegt dat een deel van deze twintig procent, hij houdt het op de helft, gaat voor een parallelle samenleving die niet meer wil meedoen met dit systeem.

Op besliste toon vervolgt Johan Peter zijn betoog. Hij vertelt optimistisch dat de tijd voorbij is dat de overheid die 10 procent kan onderdrukken met geweld, dwang en leugens. De overheid heeft de macht, mogelijkheid en de middelen niet meer. Daartegenover staat dat de tienprocenters wel steeds met nieuwe dingen komen, in tegenstelling tot de cabal die deze creativiteit mist.

Dat wil echter niet zeggen dat een enkeling geen flinke klappen kan krijgen, tenzij die enkeling zich leert te beschermen door meer begrip voor de ander (bijvoorbeeld een politieagent)! Dankzij dit begrip zie je de  ander niet als tegenstander en vijand, ook als hij met wapens op je afkomt.

Dat komt doordat je namelijk precies snapt wat die ander doet, omdat je jezelf in die ander herkent. Dat is de weg van de geweldloosheid.

Als je deze weg opgaat brengt deze je namelijk veiligheid en bescherming.

Samen een toekomst

En, vervolgt Johan Peter Teunissen positief, het gaat niet over wel of geen belasting betalen, het gaat over wel of niet samen een toekomst maken.

Een derde weg kan ontstaan door die ander als je gelijke te zien, niet gebaseerd op de illusies van een rechtssysteem (waarvan de soevereine mens weet dat dit niet klopt), maar op die van de universele menselijke waarde.

Elk recht (belastingrecht, volkenrecht, erfrecht, staatsrecht en dergelijke) is fictie. Het maakt Teunissen niet uit met welk fictierecht je aankomt. Gedecideerd zegt hij, het is allemaal niet waar. Wel waar is, dat die ander een mens is met een kloppend hart, net zoals ik dat ben. Daar kunnen we elkaar ontmoeten!

Kosmische overtreding

Hij beschouwt het als een kosmische overtreding dat een deurwaarder je wilt dwingen in het patroon van zijn denkgeest. Ieder heeft zijn eigen vrije keuze en zo lang je geweldloos blijft, in je universele waarde en niemand schade toebrengt dan moet ook die deurwaarder jou met rust laten, vindt hij.

De weg is nu al ingeslagen, zegt hij zeker van zijn zaak. Het nieuwe is hier al, het oude kan alleen nog maar lawaai maken. De tijd is rijp. Het WEF (World Economic Forum), de Verenigde Naties, ze zijn allemaal doorzien. De informatie wordt door de mainstreammedia niet verdeeld, maar deze is niet meer te stoppen.

De Staat is niet jouw vijand, maar jouw vriend, die je heeft wakker gemaakt.

Met elkaar kunnen we een parallelle samenleving opbouwen, want je kunt dat niet in je eentje.

We zijn ermee bezig, we praten er niet alleen over. Hij verwijst naar het gedachtegoed van de Holland Assembly.

Afsluitend, zegt Johan Peter, tien tot twintig procent van de bevolking komt, maar de rest is te veel geprogrammeerd. Maar hij vindt niet dat je de rest moet veroordelen of beschimpen, we moeten elkaar juist helpen.

Hij raadt iedereen aan zelf het heft in handen te nemen en niet op anderen te wachten. En leer bovenal een menswaardig mens te zijn.

 

Rob Vellekoop, 6 september 2023