Natuurlijk persoon als truc om macht uit te oefenen (deel 2): hoe kom je eruit

Een bijdrage van Kees van de Water & Miranda Slob*

Kees en Miranda beschrijven hoe ieder zijn vrijheid in eigendom kan nemen. Dit is het tweede van drie delen waarin ze aangeven op welke manier de overheid macht over ons uit kan oefenen. In dit deel laten zij zien hoe we hieruit kunnen komen en in het derde deel wat jij hieraan zelf kunt doen.

In het eerste deel hebben we gekeken op welke manier de overheid macht over ons heeft. Nog even een korte herhaling: de mens creëerde de overheid. Een creatie van de mens kan nooit groter zijn dan de mens zelf; de overheid kan dus niets over de mens te zeggen hebben. De overheid heeft van alles te zeggen over haar eigen creatie, de natuurlijk persoon. En hier zit het haakje dat we in dit tweede deel van deze serie los gaan maken.

Samenvatting van de werking van de truc

  1. De natuurlijk persoon ontstaat door het opmaken van de geboorteakte.
  2. Alle wetten hebben slechts betrekking op de natuurlijk persoon, niet op de mens.
  3. De overheid gaat uit van het ‘legale vermoeden’ dat jij als mens de natuurlijk persoon bent.
    Wat is een legaal vermoeden: in het rechtsdenken wordt vaak gebruik gemaakt van gedachteconstructies – ficties – i.p.v. feiten. Die ficties zijn uitgangspunten van het recht; aannames om het juridische gebouw een fundament te geven. Een duidelijk voorbeeld hiervan is dat onze ‘koning’ wetten ondertekent bij ‘de gratie Gods’: de wetgever gaat ervan uit dat de koning een volmacht van God heeft gekregen om over zijn volk te regeren.

Over stemmen

Door te stemmen erkénnen we dat fictieve recht van de koning om over ons te regeren. Daarmee zetten we de fictie om in werkelijkheid. Wij creëren dat dus zelf. En daarmee zijn wij ook zelf verantwoordelijk ervoor.

Waarvoor? Voor alles dat in onze naam door de regering wordt gedaan. “In onze naam?!” Ja, door te stemmen erken je het systeem en geef je het een volmacht om namens jou te handelen. Je stemt niet op een politicus of een partij; je stemt op het systeem. Je stemt in met het systeem. Je stemt dus ook in met alle dingen die het systeem doet, met het beleid, met alle wetgeving.

Daarbij is de gedachte dat de ‘regering’ de verantwoordelijkheid heeft voor het beleid en voor wat ze doen. En dus gaan er mensen demonstreren als dat beleid hen niet zint. Maar demonstreren doe je dus tegen jezelf. Jij bent verantwoordelijk voor het weg-geven van je eigen stem. En daarmee voor het instemmen met wat er gebeurt. In deel 3 komen we hierop nog terug.

De paradox is dat de gedachte “Wij stemmen en zij voeren uit” precies het tegenovergestelde is van de werkelijkheid. Het is dus precies andersom: wij geven onze stem weg en vervolgens moeten we doen wat zij zeggen.

Positiebewustzijn

Stemmen doe je in de rol van natuurlijk persoon, niet als mens: je moet je identificeren met je ID of paspoort. Beide documenten zijn en blijven eigendom van de staat (staat in kleine lettertjes op die documenten).
Vanuit welke positie stem je dus? Vanuit de positie van eigendom, slaaf van de ‘overheid’. Leuker kunnen we het niet maken.

Demonstreren doe je dus ook vanuit de natuurlijk persoon en niet als mens.

Wat is het belang hiervan? Daar zijn meerdere antwoorden op te geven. Ten eerste is het handig om te gaan spelen met de tegenstelling mens en natuurlijk persoon, zodat je het gaat begrijpen. Wat we hier vertellen is eigenlijk heel simpel (meer dan wat er in het plaatje staat is het niet), maar het is ingrijpend in de consequenties. Het is een heel proces en dat heeft doorlooptijd nodig. Die mag je jezelf gunnen.

Het tweede antwoord op de vraag over het belang van positiebewustzijn, is dat je je realiseert hoe je aangesproken wordt – als mens of als natuurlijk persoon – en dat je daarin zelf kunt kiezen.

Actie

Wat kunnen we doen om de macht van de overheid over ons te beëindigen?
Het eerste wat je zelf heel makkelijk kunt doen, zonder consequenties, is stoppen met stemmen. De kracht daarvan is, dat je het systeem niet langer erkent en voedt. Die kracht is bewustzijn. Dat is de kracht waarmee we dit gaan doen (zie deel 3).
Nou we weten hoe het zit: hoe we halen we het haakje eruit? Wat kun je doen om de overheid te laten weten dat jij snapt hoe het zit en je instemming daarmee intrekt? Hoe doe je dat?

Intrekken instemming

Het intrekken van je instemming met de truc met de natuurlijk persoon bestaat uit vier onderdelen/stappen. Hieronder zetten we ze heel feitelijk op een rijtje, daaronder werken we ze uit. De houding van waaruit je dit doet, is er één van nuchtere constatering. Je stelt gewoon vast dat dingen zijn zoals je ze benoemt. Je constateert hoe iets in elkaar zit en daarover geef je een verklaring uit.

De vier onderdelen zijn:

  1. Je instemming met het ‘legale vermoeden’ dat jij je natuurlijk persoon bent, herroepen. Inclusief alle gevolgen daarvan (‘rechtsgevolgen’);
    Constateren en verklaren:
  2. in welke hoedanigheid, onder welke voorwaarden en met wie/wat je zaken doet;
  3. dat het jouw keuze is of en wanneer je je natuurlijk persoon gebruikt;
  4. dat jij de enige bestuurder van jouw natuurlijk persoon bent.

Hieronder lichten we de stappen toe. Ze vereisen een nauwkeurige formulering, omdat het doel is dat je precies aangeeft hoe het vanaf nu is. Dat wil je zorgvuldig en eenduidig formuleren zodat het iedereen precies duidelijk is wat je constateert en verklaart.

Stappen

Ad 1.
Ik herroep elke instemming met het ‘legale vermoeden’ dat ik, de levende mens, de natuurlijk persoon met “mijn” ‘naam’ ben.
En ik herroep elke stilzwijgende en elke andere onbewuste instemming met elke claim die de ‘overheid’ op mij als levende mens legt én die gebaseerd is op dit rechtsvermoeden.”

Je hebt ingestemd omdat je nooit kenbaar hebt gemaakt dat je hebt ingestemd; dat maak je nu kenbaar. Dat heb je tot nu toe – omdat je niet beter wist – altijd stilzwijgend en onbewust gedaan, en je herroept dus ook al je stilzwijgende en onbewuste instemmingen.

“Ik bén een mens en ik héb een natuurlijke persoon.”

Ad 2.
Ik handel als mens in contracten met andere mensen, en – als en wanneer ik dat kies – in de rol van natuurlijke persoon met natuurlijke personen (inclusief die natuurlijk personen die een rechtspersoon vertegenwoordigen), gebaseerd op wederzijdse wilsovereenstemming – en alleen dán.

Je handelt in contract, als mens met andere mensen, in de rol van natuurlijk persoon met andere natuurlijke personen. Je handelt als gelijke met een gelijke; een natuurlijk persoon kent geen mens dus daar kan de natuurlijk persoon geen contract mee sluiten. In die zin handelt jouw natuurlijk persoon ook niet met rechtspersonen, alleen met natuurlijke personen binnen een rechtspersoon. En het laatste punt is een groot contrast met hoe het nu geregeld is, waarbij je geen enkele wilsovereenstemming met overheid hebt anders dan je stilzwijgende, onbewuste instemming: je gaat alleen een contract aan als beide partijen dat willen én afspreken.

Ad 3.
Zijnde medeschepper van de fictie overheid, en daarmee mede-eigenaar ervan, constateer ik dat ik, als levende mens, de beschikking heb en zal hebben over de door de overheid gecreëerde natuurlijke persoon.

Ik ben (mede)eigenaar van de eigenaar van de natuurlijk persoon. De eigenaar van een bedrijf bepaalt het beleid. Dus ik als mede eigenaar bepaal dat ik gebruik maakt van “mijn” natuurlijk persoon.

Ad 4.
Ik als levende mens en ik alleen, beschik over de ‘natuurlijk persoon ‘A.J. Kwak’, ‘Alfred Jodocus Kwak’, ‘ALFRED J Kwak’, ‘AJ KWAK’ en alle andere schrijfwijzen van die ‘naam’, die al dan niet gekoppeld zijn aan, respectievelijk een relatie hebben met, het ‘BurgerServiceNummer’ ‘123.45.678’.

Dit mag helder zijn: ik ben de enige bestuurder van het “voertuig” (mijn natuurlijk persoon) en ik geef geen machtiging aan wie dan ook om in die natuurlijk persoon te handelen. Vergelijkbaar met het ‘copyright’.

Ten slotte

We hebben in deel 1 besproken hoe het zit dat de overheid macht over ons heeft, en we hebben in dit deel besproken wat je kunt doen.

In deel 3 komt het hoe aan de orde: hoe kun je dit doen en op een manier die bij jou past?

Wat heel behulpzaam kan zijn is het regelmatig bekijken van de vlog zodat je het steeds meer gaat integreren in je leven.

4 Comments

  1. Ook hier in deel Twee gaat het weer mis. De levende man/vrouw heeft onvervreemdbare (bestaans)rechten meegekregen van de Schepper-van-al-wat-is.
    Een groepje kabaal makers (cabal) heeft een ander Plan dan die Schepper met ons volkeren der aarde.
    Zij zijn het die onze onvervreemdbare rechten niet vervreemen, want dat kan niemand en ook zij niet. Zij zijn het die ons misleiden zodat wij nep-rechten gaan gebruiken die van hen zijn.
    De cabal heeft de United Nations gemaakt (in haar geduldige plan van werelddominantie verkrijgen). De UN maakt vervolgens ‘mensenrechten’ (met de bedoeling dat mannen en vrouwen en hun zoons en dochters hun onvervreemdbare allodiale (zonneleen) rechten gaan vergeten.
    En hier in deel Twee zie je het gebeuren:
    In plaats van het als levende man of als levende vrouw gebruik maken van jouw door niemand te vervreemden bestaansrechten (zonneleen) doen we iets heel doms. We zeggen dat we ‘mens’ zijn en dat wik daarom ‘als levende mens’ de rechten op die ‘natuurlijle persoon’ voor ons zelf claimen.
    De Cabal lacht zich een kriek om dit soort ‘bevrijdings adviezen;););)

  2. Eenvoudiger:

    (1) Burgerlijk Wetboek 3, artikel 61, lid 1, “Een volmacht kan uitdrukkelijk of STILZWIJGEND worden verleend.” Hiermee gaan overheden aan de haal.

    (2) Dat vermoeden van stilzwijgende volmacht moet je dus opheffen met een aangetekend briefje aan de kiesraad, gemeente, parlement, koning etc.

    De natuurlijk persoon (NP) is een gereedschap van de mens, net als een hamer, stofzuiger etc. Een NP maakt soepele juridisch/financiële interactie met anderen mogelijk, zoals bv geld pinnen, een huis kopen, auto verzekeren etc. Je gebruikt je NP wanneer het nodig is.

  3. Vrijheidsrechten.nl gaat over de bijbehorende wettexten en wetsartikelen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.