Monarch Mind Control

Donderdagavond valt er een pakje op de deurmat. Toevallig hoor ik het vallen en loop naar het portaal. Daar ligt een pakketje dat mij is toegestuurd. Nieuwsgierig scheur ik het open en tref een boek aan, Nathalie, Confessions of a fashion model.

Snel blader ik het boekje door. Het gaat volgens de korte beschrijving op de voorkant over de donkere zijde van de mode industrie. Ik besluit het apart te leggen en stop het in mijn tas voor onderweg in de trein. Het intrigeert me wie mij dit gestuurd heeft, want een afzender ontbreekt zowel op het pakje als er in.

Als ik een uurtje later in de trein zit, ben ik toch te benieuwd om het boek in mijn tas te laten zitten. Even later lees ik het voorwoord. Het is van Robin de Ruiter en dan lees ik ook in de colofon de naam van de uitgever. Mijn interesse in het boekwerk is gewekt, als De Ruiter zich ermee bemoeit, dan is het niet zo maar een verhaal. (zie de boeken van De Ruiter)

In het voorwoord legt de Ruiter uit wat Monarch Mind Control is. Dit onderwerp stemt me bepaald niet vrolijk, ik heb me voorgenomen voortaan alleen de positieve kant van het nieuws te brengen. Ga ik door met het boek en het roeren in ellende of leg ik het terug voor een moment van verveling (wat ik eigenlijk niet ken). Ik lees het voorwoord uit en stop het boek weer snel in mijn tas.

Alle theorieën van de afgelopen jaren lijken samen te komen in dit verhaal. Meer dan acht jaar lang heb ik me ingelezen in de organisatie van de wereld ordening. Het stemt me miserabel op zijn zachtst gezegd. De kennis en het besef dat onze wereld geregeerd wordt door schurken heeft me zeker niet vrolijk gemaakt. En nu komen alle draadjes samen in dit vreselijke verhaal?

Wanneer ik uren later weer in de trein onderweg terug naar huis rijd, kan ik de verleiding niet weerstaan. Opnieuw lees ik zorgvuldig de introductie van Robin de Ruiter voor het verhaal van Nathalie, een topmodel uit de modewereld van tientallen jaren geleden. Hierin legt hij uit wat het Monarch Mind Control programma volgens hem inhoudt.

Het Mind Control programma creëert menselijke robots. Het zijn alledaagse mensen die echter op een bepaalde manier geactiveerd dingen doen die hen opgedragen worden. Daarna wordt hen verteld alles te vergeten wat ze hebben gedaan. Op deze manier worden het mensen met meerdere alter ego’s, waarvan zij zichzelf niet bewust zijn. De Ruiter schrijft dat het moeilijk is vast te stellen of er werkelijk een geheime mind control agenda bestaat. Hij vertelt dat het verhaal van Nathalie anders is dan andere boeken over dit onderwerp. Hij zegt:”Het scheidt licht van donker. Na lezing van het boek ben je in staat Monarch Mind Control te begrijpen en je ervan bewust te worden.”

Helaas kan alles wat er in het boek staat kloppen. De manier waarop mensen geprogrammeerd wordt, is ronduit beestachtig. Tijdens hun kinderleven worden zij ernstig getraumatiseerd, zodanig dat zij als het ware buiten zichzelf treden en afstand nemen van zichzelf, een andere persoonlijkheid aannemen om de verschrikkelijke pijn die hen wordt aangedaan te kunnen verdragen. Technieken worden toegepast op baby’s die onder andere door de nazi-kamparts Mengele zijn uitgetest.

Met het relaas van Nathalie leer je hoe onzichtbaar een dergelijk programma op de achtergrond in een leven ingrijpt. Het is steeds het onvoorstelbare dat af en toe zich in het leven van het fotomodel opdringt. Steeds zijn er hiaten in haar geheugen, kan zij zich niet meer herinneren wat er is gebeurd. Steeds legt De Ruiter uit, met korte notities, welke gebeurtenissen te maken hebben met het mind control programma. Hierdoor wordt de lezer zich inderdaad meer bewust van de reikwijdte van mind control of zoals de Ruiter het wil noemen ‘bewustzijnscontrole’. Dat is de kracht van dit boek.

Mij persoonlijk stemt het heel negatief. Het maakt me misselijk, de wetenschap dat mensen op zo’n gruwelijke manier misbruik maken van elkaar. Deze misbruikers zijn uitsluitend uit op lust of macht. Daarvoor worden jonge levens gesloopt en dat van ouderen gruwelijk misvormd. De enige reden dat je dit met je medemens uit haalt kan alleen maar uit slechtheid zijn! Welk normaal denkend en functionerend mens kan verder leven in de wetenschap dat hij of zij  baby’s heeft gefolterd, geprogrammeerd om later te misbruiken als slaaf?

Toch ben ik het met Robin de Ruiter eens, enkel door kennis kan een eind aan deze praktijken worden gemaakt. Mijn bedenking daarbij is echter wel dat de meeste mensen nog te verdeeld, te onbewust en vooral te goedgelovig zijn om hieraan iets te veranderen. Voorlopig zullen we deze verhalen lezen zonder dat er iets zal verbeteren.

Gelukkig bestaat al het nieuws naast een negatieve component ook uit een positieve. Het nieuws is voor 95% negatief, zo wordt het in ieder geval door de massa media gebracht. Ik heb me hiervan losgemaakt en ga op zoek naar positieve dingen. Daaraan kan ik mij iedere dag warmen en het sterkt mijn zin in het leven en mijn geloof in mijn medemens. De mens haalt om uiteenlopende redenen ongelofelijk veel rottigheid uit, maar het besef groeit dat wie ‘goed doet, goed ontmoet’.

Het boek ‘Nathalie, confessions of a fashion model’ is in het Engels verkrijgbaar.

https://www.academyofhappiness.nl/shop/nathalie-confessions-of-a-fashion-model/

Rob Vellekoop, 25 augustus 2018

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.