De Vlaardingse arts Cornelis Moerman (1893 – 1988) ontdekt door experimenten met postduiven een verband tussen leefwijze, voeding en kanker. Zijn uitgangspunt is dat kanker het gevolg is van een verstoorde stofwisseling, herstel hiervan door de juiste voeding leidt tot genezing. Een actieve vereniging ondersteunt en promoot zijn therapie en een groep artsen werkt volgens de Moermanprincipes.
Moerman
Deze Vlaardingse arts ontdekt in de dertiger jaren door experimenten met duiven dat gezonde vogels geen kanker ontwikkelen en zwakke en ondervoede wel. Volgens hem moet daarom de behandeling van kanker zijn gericht op de versterking van het immuunsysteem met voeding in de hoofdrol.
Naast onvolwaardige voeding signaleert hij ook een tekort aan jodium, citroenzuur, vitamine B-complex, ijzer en zwavel, vitamines A, D, E en C.
Volgens de arts heeft de kankerpatiënt een algemene stofwisselingsstoornis, die veroorzaakt is door een tekort aan voor het lichaam essentiële voedingsstoffen. Een langdurig gebruik van onvolwaardige voeding is in 80% van de gevallen de oorzaak van kanker, zegt Moerman in 1979 tijdens een voordracht in Den Haag. Hij betreurt het dat hij niet serieus genomen wordt door de medische professie. Kijk naar de resultaten, zegt hij die spreken voor zich.
Ondanks dat zijn medische vakbroeders Moermans methode afwijzen, geniet het een toch grote populariteit bij de bevolking. Voor veel mensen is het onbegrijpelijk dat een dieet kanker zou kunnen genezen, maar ze kloppen toch bij de arts aan, vaak als laatste redmiddel als de reguliere geneeskunde hen niet meer kan helpen. Heel veel patiënten vinden hun weg naar de overwerkte arts. Lees artikel.
De therapie zoals Moerman deze heeft geïntroduceerd is echter aan het verdwijnen en maakt plaats voor een algemene niet-toxische tumortherapie. Een therapie die iedere arts naar eigen goeddunken aanpast, maar die totaal niet gebaseerd is op de ideeën van dokter Cornelis Moerman. Dit is de mening van de Dokter C. Moerman Stichting. Deze stichting stelt zich als doel de voortzetting van de door Moerman opgezette instituut voor kankeronderzoek zijn methoden.
Het oorspronkelijke dieet
Geen vlees, vis of gevogelte.
Geen water, koffie of thee drinken.
Wel sap van rode bieten, peen, zure appelen en peren, gemaakt met behulp van een sapcentrifuge; vers geperst en gedronken.
Geen suiker of voedsel waarin suiker is verwerkt.
Matig zout.Per dag tot 1 liter karnemelk of pap daarvan.
Sap van citroenen, eventueel te verdunnen met sap van sinaasappelen.
Bessensap.Een of twee eierdooiers (geen eiwit) per dag.
Bruin brood (volkoren brood) met roomboter en kaas.
Geen aardappelen, maar rijst met roomboter en groene groenten, vooral sla met komkommers en augurken.
Ook zijn andere groenten, zoals worteltjes, rode bieten en asperges toegestaan.Zilvervliesrijst gebruiken, dus rijst waarvan het zilvervlies niet is verwijderd.
Deze rijst kan grof gemalen worden en mag in zoete melk worden gekookt.
Toegestaan hierbij zijn:
pruimen, abrikozen, moes van zure appelen, peren en perziken.Erwtensoep zonder vlees of spek, wel met uien, peen, knolselderij en groenten.
Geen laxeermiddelen gebruiken, maar indien nodig, driemaal daags een paplepel olijfolie.
Veel fruit.
De Moermanvereniging vermeldt zowel het niet-toxische als het oorspronkelijke Moermandieet in publicaties.
Therapie
De therapie bestaat uit twee delen.
In de eerste plaats de voedingswijze: weer alles wat minder goed of schadelijk is en in de tweede plaats eet uitsluitend voeding die helpen de gezondheid te verbeteren.
Zie de voedingsmiddelenlijst op de website van de Moermanvereniging. Daarnaast krijgt de patiënt voedingssupplementen, dat wil zeggen vitamines, mineralen en dergelijke.
De lijst bevat een waardevolle opsomming met uitgebreide beschrijvingen van allerlei voeding.
Moermanvereniging MMV
Ten opzichte van de situatie tijdens het leven van Moerman is niet zoveel veranderd. Wetenschappelijk bewijs ontbreekt nog altijd. Als compensatie verzamelt de vereniging ervaringsverhalen van kankerpatiënten die zij publiceren.
De vereniging schrijft:”Hoewel in de loop der jaren vele mensen (mede) dankzij de Moermantherapie zijn genezen, zorgt het ontbreken van een sluitend wetenschappelijk bewijs ervoor dat deze therapie nog steeds als ‘alternatief’ wordt aangemerkt.”
Op de website van de vereniging staan artsen die volgens de Moermantherapie werken of de daarvan afgeleide niet-toxische tumortherapie. Ook zijn diëtisten terug te vinden.
De vereniging raadt mensen aan de therapie van Moerman te zien als een aanvulling op de reguliere therapie, zoals operatie, chemotherapie of bestraling. En zeggen ze, “Door de Moermantherapie te volgen, versterken ze de natuurlijke afweerkracht van hun lichaam, waardoor ze beter in staat zijn de klassieke behandelingsmethoden te ondergaan.”
Dit is op zich een vreemde stelling omdat chemotherapie de weerstand van de mens ernstig aantast, wat haaks staat op het uitgangspunt van Moerman om alles te doen wat mogelijk is om de weerstand te versterken.
Bewijs
Over het bewijs meldt de vereniging dat het wetenschappelijke bewijs dat de Moermantherapie kanker kan genezen nog altijd niet is geleverd. Daar is een gedegen onderzoek voor nodig en dat is om verschillende redenen nog nooit uitgevoerd. Het empirisch (in de praktijk geleverd) bewijs is er wel degelijk.
Een onderzoek dat in 1991 is voltooid, toont aan dat een aantal kankerpatiënten met uitsluitend toepassing van de Moermantherapie volledig is genezen. Dit onderzoek (‘Retrospectief onderzoek naar de effectiviteit van de Moermantherapie bij kankerpatiënten’) is te bestellen bij de Moermanvereniging / MMV.
De Moermantherapie werkt, volgens de vereniging. “Het beste bewijs daarvoor vormen de patiënten die de therapie volgden en er baat bij hadden (en vaak nog steeds hebben). Velen van hen waren opgegeven, anderen begonnen er in een vroeg stadium mee. In deze verhalen vertellen patiënten wat de Moermantherapie voor hen heeft betekend of nog betekent in termen van energie, fitheid, kwaliteit van leven of zelfs genezing. Hun verhalen maken duidelijk dat het Moermandieet geen wondermiddel is, maar wel een zeer waardevolle rol kan spelen in het gevecht tegen kanker.”
Klik hier voor verhalen van (ex-)patiënten.
Rob Vellekoop, 11 september 2018
Geef als eerste een reactie