Het Comité Orgaandonatie Alert vindt het van groot belang dat mensen juist worden geïnformeerd over orgaandonatie. Daarom maakten zij een brochure, die voor degenen die niet op de hoogte zijn, minstens tot nadenken aanzet.
Vragen
Het Comité stelde zichzelf twee vragen.
Vraag 1:
Waar kwam het oog vandaan?
Antwoord:
Uit het lichaam van een comateuze patiënt die voor de wet is doodverklaard, maar stierf toen de organen werden verwijderd.
Vraag 2:
Kon de donor daar iets van ervaren?
Ja dat is heel goed mogelijk.
Zij merken op dat er een verandering gaande is bij oogdonatie. Tot voor kort werden de gedoneerde ogen alleen gebruikt voor transplantatie van de lens. Nu ook met een heel oog en dat vraagt om een ander proces.
Voor lenstransplantatie konden de ogen worden geoogst uit comateuze patiënten en uit lijken van mensen die echt zijn overleden en mogelijk ook thuis waren overleden. Als voorwaarde werd dan gesteld dat deze lichamen binnen zes uur in volledige koeling waren gebracht waarbij het hoofd hoger moest worden gepositioneerd dan het lichaam. De ogen werden vervolgens geprepareerd en worden via twee bedrijven verkocht.
Voor oogtransplantatie zoals het artikel beschrijft ‘is het noodzakelijk dat het oog doorbloed is en daarom kunnen alleen ogen worden gebruikt die uit comateuze patiënten worden gehaald’.
Brochure
Het voorwoord van de Brochure Orgaandonatie na overlijden opent met een aantal pijnlijke vragen.
• Hoe dood ben je eigenlijk als er bij de verwijdering van de organen een narcotiseur aanwezig is om de bloeddruk te beheersen?
• Hoe dood ben je als deze narcotiseur een middel moet toedienen om er voor te zorgen dat de donor stil blijft liggen?
• Waarom is er een afwijkend protocol nodig om donoren dood te verklaren en kunnen zij niet worden doodverklaard conform de condities die in de richtlijnen van de lijkschouw zijn vastgesteld?
• Hoe kan het toch ontkend worden dat er geen bloedcirculatie is bij donoren die dood zijn verklaard na vijf minuten circiulatiestilstand terwijl het juist de transplantatieartsen zijn die het debat om uitbreiding van
die bloedcirculatie zijn gestart?
• Waarom is deze laatste methode überhaupt in Nederland toegelaten terwijl het in Duitsland verboden is vanwege de risico’s voor de donor?
En gaat op zoek naar antwoorden, die de lezer kan terugvinden in deze brochure. Achterin staan een aantal bronvermeldingen en een boekenlijst.
Deze informatie is bedoeld om mensen tot nadenken aan te zetten over de keuzes die zij moeten maken over orgaandonatie ‘na overlijden’.
Niet alleen voor henzelf maar mogelijk ook voor een kind waar zij de zorg voor hebben. Want die mogen niet zelf beslissen.
Geef als eerste een reactie