Wanneer ontploft Groningen?

Vlaggenbedrijf

Denkend aan Groningen zie ik onafzienbare groene vlaktes die rieken en reiken tot aan de horizon, doorklieft met watergangen en wegen. Het is het wingewest van Den Haag en zijn fossiele oliebaronnen. Het is het gaswinningsgebied met talloze vernielde woningen en gebouwen, waarvoor maar geen fatsoenlijke regeling wordt getroffen.

Zelden is een grote groep medelanders zo belazerd als de Groningers. De olieboeren hebben met miljarden guldens en euro’s hun zakken gevuld en verstoppen zich achter een woud van juridische constructies zodat ze uiteindelijk nergens meer aansprakelijk voor zijn. Gelukkig voor hun gulzige aandeelhouders pikt het Nederlandse volk dit ook. Net als de Groningers hebben zij te veel achting voor het pluche en de stropdassen en te weinig oog voor hun eigen belangen.

De Groningers hebben Minister Wiebes een ultimatum gesteld, zij eisen dat hij zijn afspraken met de noorderlingen nakomt. Hoe komt het toch dat onze stugge medelanders al vele tientallen jaren met een bosje uien op straat worden gezet? Waaruit putten zij die ongelofelijke gasbel aan geduld, die voorkomt dat ze met hooivorken en tractoren de Tweede Kamer verbouwen en als seismologisch rampgebied achterlaten?

Als je kijkt wie er met de Minister overlegt om de schade aan de woningen hersteld te krijgen dan zijn dat clubjes van Groningers die het maar moeilijk met elkaar eens kunnen worden. Zij schijnen op zich weer groepen inwoners te vertegenwoordigen. Ze hebben klinkende namen als Groninger Gasberaad en Groninger Bodem Beweging, namen die donderen en bliksemen, maar Wiebes geen spier doen verrekken.

Ook is er een boer die voor de tweede keer geheime stukken naar buiten brengt. De eerste keer heeft het niet geholpen, misschien dat de Minister van Economische Zaken nu wel onder de gewichtigheid ervan zal kraken en zich zal overgeven.

Verder is er nog Alders die zich schijnt te hebben ingezet voor de Groningse zaak, maar misbruikt is als zwarte Piet door Wiebes.

Wanneer ik dan Twitter berichten lees die aankondigen dat ‘de pleuris zal uitbreken en politici voor hun hachje moeten vrezen…’ dan denk ik, die geluiden heb ik al eerder uit het hoge noorden horen komen. En als je dezelfde flinke taal blijft herhalen, verliest deze iedere keer meer aan kracht totdat het gaat klinken als gas dat met een sisser afloopt.

Of prachtige ludieke acties, die leuk op de foto staan, maar die verder niets uitrichten.

De Groningers lijden, maar niet allemaal. Is dat misschien de clou van het verhaal? Dat die duivelse politici en niet oliedomme oliebaronnen keer op keer de bevolking vakkundig tegen elkaar uit spelen?

Ook het vaststellen van de schade die de woningen hebben opgelopen biedt soelaas om de een wat meer te geven dan de ander en daarnaast heb je een grote groep die mazzel heeft gehad zonder last van de bevingen. Is dat de reden dat er zoveel ellende is die niet opgelost lijkt te raken? Is het een gebrek aan solidariteit van Groningers onderling en van de rest van Nederland die toekijkt zonder de handen eens echt uit de mouwen te steken?

Meer over Groningen

 

 Rob Vellekoop, 1 juni 2018